To Βωλάξ, ένα χωριό απροκάλυπτα ξεχωριστό και ιδιαίτερο, συνιστά ίσως την «αυθεντικότερη» τοποθεσία στην Τήνο, μοναδική τόσο στις Κυκλάδες, όσο και στον κόσμο. Ο σχεδιασμός ενός κτιρίου που να αποτελεί συνέχεια ή συμπληρωματικό στοιχείο της εικόνας του Βώλακα συνιστά «πρόκληση».
Με απόλυτο σεβασμό στον τόπο, η κατοικία αποτελείται από επιμέρους μονάδες, που κατανέμονται γύρω από σφαιρικούς βράχους, αφήνοντας στο κέντρο ένα αίθριο. These volumes house the main functions of the residence, and differ in height, dimensions, and materials. Their principal feature is that no organized design – site concept was followed for their construction but instead, each part has been freely set in the space, in an almost anarchic way, as if it has fallen from the sky and it just stood there. ό,τι δηλαδή συνέβη και με τις ηφαιστειακές σφαιρικές πέτρες του Βώλακα.
Χαρακτηριστική είναι η βορεινή όψη της κατοικίας, καθώς ένας όγκος από εμφανές και άβαφο σκυρόδεμα δημιουργεί ένα «όριο», μια τεχνητή προστασία από τον «Βοριά». Η επιλογή αυτής της υλικότητας αποτελεί παραλληλισμό στους βράχους, ενώ σε βάθος χρόνου, όταν τα πολύχρωμα αδρανή του σκυροδέματος αναδυθούν στην επιφάνεια, θα ενσωματωθεί απόλυτα στο τοπίο. Η επιλογή του σχήματός του από την άλλη, ως ένα στενόμακρο ορθογώνιο, αναδεικνύει τους βώλακες, «υπογραμμίζοντάς» τους, και ενισχύει την σφαιρικότητα τους, που έρχεται σε άμεση αντιπαράθεση με τη δική του γραμμικότητα. Στο εσωτερικό του, το σκληρό του περίβλημα «σπάει» και μένει «διάφανο», αφήνοντας τον εσωτερικό χώρο να ενοποιηθεί με τον εξωτερικό.
Με αυτόν τον τρόπο, τα όρια μεταξύ του «μέσα» και του «έξω» «θολώνουν», και ο εσωτερικός χώρος τελικά εκτείνεται μέχρι τη συστάδα των βωλάκων, στην πλάτη του οικοπέδου προς το χωριό.
To Βωλάξ, ένα χωριό απροκάλυπτα ξεχωριστό και ιδιαίτερο, συνιστά ίσως την «αυθεντικότερη» τοποθεσία στην Τήνο, μοναδική τόσο στις Κυκλάδες, όσο και στον κόσμο. Ο σχεδιασμός ενός κτιρίου που να αποτελεί συνέχεια ή συμπληρωματικό στοιχείο της εικόνας του Βώλακα συνιστά «πρόκληση».
Με απόλυτο σεβασμό στον τόπο, η κατοικία αποτελείται από επιμέρους μονάδες, που κατανέμονται γύρω από σφαιρικούς βράχους, αφήνοντας στο κέντρο ένα αίθριο. These volumes house the main functions of the residence, and differ in height, dimensions, and materials. Their principal feature is that no organized design – site concept was followed for their construction but instead, each part has been freely set in the space, in an almost anarchic way, as if it has fallen from the sky and it just stood there. ό,τι δηλαδή συνέβη και με τις ηφαιστειακές σφαιρικές πέτρες του Βώλακα.
Χαρακτηριστική είναι η βορεινή όψη της κατοικίας, καθώς ένας όγκος από εμφανές και άβαφο σκυρόδεμα δημιουργεί ένα «όριο», μια τεχνητή προστασία από τον «Βοριά». Η επιλογή αυτής της υλικότητας αποτελεί παραλληλισμό στους βράχους, ενώ σε βάθος χρόνου, όταν τα πολύχρωμα αδρανή του σκυροδέματος αναδυθούν στην επιφάνεια, θα ενσωματωθεί απόλυτα στο τοπίο. Η επιλογή του σχήματός του από την άλλη, ως ένα στενόμακρο ορθογώνιο, αναδεικνύει τους βώλακες, «υπογραμμίζοντάς» τους, και ενισχύει την σφαιρικότητα τους, που έρχεται σε άμεση αντιπαράθεση με τη δική του γραμμικότητα. Στο εσωτερικό του, το σκληρό του περίβλημα «σπάει» και μένει «διάφανο», αφήνοντας τον εσωτερικό χώρο να ενοποιηθεί με τον εξωτερικό.
Με αυτόν τον τρόπο, τα όρια μεταξύ του «μέσα» και του «έξω» «θολώνουν», και ο εσωτερικός χώρος τελικά εκτείνεται μέχρι τη συστάδα των βωλάκων, στην πλάτη του οικοπέδου προς το χωριό.